Badania endoskopowe to nowoczesne metody obrazowania w laryngologii, audiologii i foniatrii. Badanie jest instrumentem pozwalającym na dokładną diagnostykę oraz daje możliwość monitorowania procesu leczenia.
Metody badania:
Do badania endoskopowego używa się laryngoskopów sztywnych.
Do badania krtani używa się endoskopy o optyce 70 – 90 stopni które zapewniają bardzo dobry, powiększony obraz krtani oraz umożliwiają archiwizowanie obrazów w komputerze oraz na nośnikach CD, DVD.
Endoskopowe badanie krtani
Aktualnie badanie krtani przeprowadzane jest za pomocą laryngoskopu lupowego lub laryngostroboskopu. Jest to metoda niezwykle dokładna, pozwalająca na szczegółową ocenę budowy i czynności krtani.
Badanie przeprowadzane jest w pozycji siedzącej, na czczo lub po minimum dwu godzinnej przerwie od ostatniego posiłku. Do badania wymagane jest wyjęcie ewentualnych protez zębowych. Do jamy ustnej wprowadzany jest sztywny laryngoskop o średnicy 0,8 cm, w tym czasie pacjent proszony jest o fonację głosek a, e, y celem oceny pracy fałdów głosowych i ich morfologii. W trakcie badania obraz krtani nagrywany jest w komputerze. Po zakończonym badaniu nagrania są odtwarzane, i omawiane z pacjentem. Istnieje możliwość wydruku zarejestrowanych obrazów jak również nagrania na nośnikach (płyty CD, pendrive). Rejestracja badań stanowi ogromne ułatwienie zarówno dla lekarza jak i pacjenta w przypadku konieczności dłuższego leczenia i obserwacji zachodzących zmian w zakresie narządu głosu.
Badanie jest krótkotrwałe, wymaga niewielkiej współpracy ze strony pacjenta, jest nie obciążające, jedynym dyskomfortem towarzyszącym temu badaniu jest odruch wymiotny. Istnienie tego odruchu jest bardzo zmienne osobniczo. W uzasadnionych przypadkach (silne odruchy wymiotne) badanie wymaga znieczulenia miejscowego gardła przy pomocy Lignocainy w aerozolu.
Endoskopowe badanie ucha (otoendoskopia)
Nowoczesna oto endoskopia (endoskopowe badanie ucha) umożliwia bardzo dokładne badanie całego przewodu słuchowego zewnętrznego, błony bębenkowej i małżowiny usznej. Stosowanie sztywnego fiberoskopu powinno być obowiązującym elementem badania zarówno dorosłych, jak i dzieci, ponieważ pozwala ocenić nieprawidłowości. W przypadku stanów zapalnych ucha środkowego badanie otoskopowe ma znaczenie diagnostyczne i terapeutyczne. Badanie odbywa się w pozycji siedzącej. Dokumentacja w postaci fotografii i płyt CD, wydruk z drukarki ułatwiają długoterminową ocenę porównawczą. Jest to szczególne przydatne w monitorowaniu surowiczo – śluzowego zapalenia ucha środkowego u dzieci, u których istnieje konieczność zapobiegania powstawaniu powikłań. Podobnie obserwacja tą metodą u młodych dorosłych potencjalnie pozwala uchwycić początek rozwijającego się stanu przedperlakowego.
Endoskopowe badanie jamy nosa
To wziernikowanie tych rejonów anatomicznych przy użyciu endoskopu tj. zminiaturyzowanego układu optycznego zespolonego za pomocą światłowodu z monitorem, dzięki któremu możliwy jest bezpośredni podgląd badanych struktur w powiększonym obrazie.
Wskazania do endoskopii jamy nosa: diagnostyka wad wrodzonych jak np. zarośnięcie(niewykształcenie) nozdrzy tylnych lub wad nabytych np. zrostów w jamie nosa, zakażenia, polipy, guzy, ciała obce, krwawienia z nosa, diagnostyka wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego.
### Technika endoskopii jamy nosowej:
- zabieg wykonuje się w miejscowym znieczuleniu w pozycji siedzącej pacjenta. W wybranych przypadkach w ogólnym znieczuleniu-wówczas w pozycji leżącej.
- poprzez nozdrza przednie wziernikuje się jamę nosa
- badanie to jest zazwyczaj bezkrwawe jednakże, gdy łączy się ono z pobraniem wycinków do badania anatomopatologicznego bądź usuwaniem drobnych zmian jak polip lub ciało obce może wystąpić krwawienie z nosa wymagające założenia opatrunku uciskowego- tzw. tamponady na okres jednego, dwóch dni.
- izolowaną endoskopię nosa wykonuje się w ramach chirurgii jednego dnia.
Sinusoskopia
Sinusoskopia jest interwencją chirurgiczną z naruszeniem ciągłości tkanek-badanie to dotyczy głównie diagnostyki zatoki szczękowej ale można również wykonać endoskopię zatoki czołowej lub klinowej.
Wskazania do sinusoskopii:
- zasadniczym wskazaniem jest niejasny obraz(wynik) badań obrazowych jak przeglądowe badanie rentgenowskie zatok przynosowych lub tomografii komputerowej bądź badania rezonansu magnetycznego(MRI).
- pobranie wycinków do badania anatomopatologicznego z zatok.
- otwarcie lub usunięcie torbieli z zatok.
Technika zabiegu:
- znieczulenie zazwyczaj miejscowe w pozycji siedzącej
- dostęp do zatoki szczękowej uzyskuje się za pomocą tzw. troakaru wykonując otwór w tzw. Przewodzie nosowym dolnym. Czasem dostęp uzyskuje się od strony jamy ustnej przebijając przednią ścianę zatoki w tzw. dole nadkłowym.
- występujące czasem krwawienie wymaga założenia opatrunku uciskowego tj. tamponady na około 1-2 dni
- izolowaną sinusoskopię wykonuje się w ramach chirurgii jednego dnia
